Powstań, || świeć, Jeruzalem, | bo przyszło twe światło | i chwała Pańska rozbłyska nad tobą. || Bo oto ciemność okrywa ziemię | i gęsty mrok spowija ludy, | a ponad tobą | jaśnieje Pan | i Jego chwała jawi się nad tobą. |||

I pójdą narody do twojego światła, | królowie do blasku twojego wschodu. || Rzuć okiem dokoła i zobacz: | Ci wszyscy zebrani | zdążają do ciebie. || Twoi synowie przychodzą z daleka, | na rękach niesione twe córki. ||

Wtedy zobaczysz i promienieć będziesz, | a serce twe zadrży i rozszerzy się, || bo do ciebie napłyną bogactwa zamorskie, | zasoby narodów przyjdą ku tobie. | Zaleje cię mnogość wielbłądów, | – dromadery z Madianu i z Efy. || Wszyscy oni | przybędą z Saby, | zaofiarują złoto i kadzidło, | nucąc radośnie hymny na cześć Pana. |||

Bracia:

Słyszeliście przecież | o udzieleniu przez Boga łaski | danej mi dla was, || że mianowicie przez objawienie | oznajmiona mi została ta tajemnica. || Nie była ona oznajmiona synom ludzkim | w poprzednich pokoleniach, || tak jak teraz | została objawiona przez Ducha | świętym Jego apostołom i prorokom, || to znaczy, | że poganie już są współdziedzicami | i współczłonkami Ciała, | i współuczestnikami obietnicy w Chrystusie Jezusie | przez Ewangelię. |||

Gdy Jezus narodził się | w Betlejem w Judei | za panowania króla Heroda, | oto Mędrcy ze Wschodu | przybyli do Jerozolimy || i pytali: «Gdzie jest nowo narodzony Król żydowski? || Ujrzeliśmy bowiem | Jego gwiazdę na Wschodzie | i przybyliśmy oddać Mu pokłon». ||

Skoro usłyszał to król Herod, | przeraził się, a z nim cała Jerozolima. || Zebrał więc | wszystkich arcykapłanów i uczonych ludu | i wypytywał ich, | gdzie ma się narodzić Mesjasz. ||

Ci mu odpowiedzieli: «W Betlejem judzkim, | bo tak zostało napisane przez Proroka: | A ty, Betlejem, ziemio Judy, | nie jesteś zgoła najlichsze | spośród głównych miast Judy, || albowiem z ciebie wyjdzie władca, | który będzie pasterzem ludu mego, Izraela». |||

Wtedy Herod | przywołał potajemnie Mędrców || i wywiedział się od nich dokładnie | o czas ukazania się gwiazdy. || A kierując ich do Betlejem, | rzekł: «Udajcie się tam | i wypytujcie starannie o Dziecię, | a gdy Je znajdziecie, donieście mi, | abym i ja mógł pójść | i oddać Mu pokłon». || Oni zaś wysłuchawszy króla, ruszyli w drogę. |

A oto gwiazda, którą widzieli na Wschodzie, | szła przed nimi, | aż przyszła i zatrzymała się | nad miejscem gdzie było Dziecię. || Gdy ujrzeli gwiazdę, | bardzo się uradowali. | Weszli do domu | i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; | padli na twarz i oddali Mu pokłon. | I otworzywszy swe skarby, | ofiarowali Mu dary: | złoto, kadzidło i mirrę. |||

A otrzymawszy we śnie nakaz, | żeby nie wracali do Heroda, | inną drogą udali się z powrotem do swojego kraju. |||